De oplettende lezer weet het. Ik heb een zwak gestel.En gister was het weer zo ver.
Ik voelde me al eerder niet lekker.
Kale was weg.
Ik had al eerder deze week een ongelukje....krampen...vreselijke krampen en eer ik het in de gaten had, had ik op de badmat gekakt. Natuurlijk zag Brillenvrouw dat meteen en vanaf dat moment hield ze me nauwlettend in de gaten.
Zodra ik ergens zat kwam ze toch even langs.
Gistermiddag ging het nog redelijk. Ik mocht naar buiten, het was droog (komt niet vaak voor de laatste tijd, dus daar wilde ik van genieten)
Tot ik naar binnen moest. "Ik ben moe" zei Brillenvrouw tegen me op een toon dat ik wist dat ze het meende. Het was nog licht, maar och, ik gun haar haar nachtrust.
Maar ik had nog geen stap over de drempel gezet of de krampen sloegen weer toe.
En voor ik het wist had ik op de drempel gekakt...en op...enne....weer.....en ik moest ook kotsen ineens. En weer ....en weer.....Overal waar ik kwam haalde Brillenvrouw alles uit de buurt. "Och jongetje toch" mompelde ze tegen me.
Als rechtgeaarde kater kan ik u vertellen dat ik mij hondsberoerd voelde. En in al mijn hondsbereroerdheid hoorde ik haar bellen.
Ik hoorde haar vertellen over mijn vorige problemen. En toen ze begon te huilen sloeg de paniek toe. Zeker toen ik hoorde dat ze Kale probeerde te bellen.
Ik hoorde het woord inslapen en dat met haar verdriet zei me genoeg.
Ik moest weg.....ontsnappen...en wel onmiddelijk!
Zeker toen ik het plastic mandje zag sloegen de stoppen bij me door.
Maar hoe het ging weet ik niet, ineens zat ik in het mandje en was ik buiten. Ik hoorde Brillenvrouw mompelen...."als je maar wel piest jongetje, ik wil niet dat je zo ziek bent"
Ik hoorde dat ze huilde.
Bij dokkie heb ik het niet bewust meer meegemaakt. Ik werd geprikt en geknepen en ik moest plassen. Voor onderzoek.
Voor ik het wist was ik weer thuis. Het was inmiddels niet meer licht en Brillenvrouw zag er afgepeigerd uit. Ze kriebelde op mijn kop en noemde me stoere kater. En ik kroop 's nachts maar tegen haar aan. Ze had duidelijk behoefte aan steun.
Straks komt Kale weer terug.
