In Auschwitz is pal onder de ogen van de nazi s in het geheim een schooltje opgezet. Op een plek waar boeken streng verboden zijn, verbergt de veertienjarige Dita onder haar jurk de kleinste en meest clandestiene bibliotheek die ooit heeft bestaan. De acht boeken worden door haar en de andere kampgenoten gekoesterd als schatten.
Het verhaal over Dita vertelt ons een prachtige les in moed: ze geeft niet op en verliest nooit de wil om te leven of om te lezen. Zelfs op die verschrikkelijke plek geldt voor haar dat verhalen je kunnen meevoeren naar een andere wereld. De bibliothecaresse van Auschwitz is een ontroerend verhaal over overleven in de verschrikkelijkste omstandigheden. Over hoe verhalen mensen kunnen helpen en de moed van een jong meisje om ze te bewaken.
In het begin had ik moeite met de schrijfstijl van de schrijver. Het is alsof hij hinkt op twee gedachtes "schrijf ik een op ware feiten gebaseerd verhaal en hou ik me aan geschiedkundige feiten" of "doen feiten er weliswaar toe, maar gaat het ook om een eigen invulling ervan"
Maar gaandeweg het boek weet hij de vorm beter te pakken en begint het boek te boeien. Ik heb menig traantje moeten wegpinken. De beschrijving van de angst die de gevangenen beleven als de keuze door de kampleiding wordt gemaakt tussen links (gaskamer) en rechts (weer terug naar het kamp) wordt overtuigend beschreven. En de beschrijving hoe ruim 7000 joden op 1 dag worden vergast en verbrand en wat voor geur dat geeft, de regen van as en donkere wolken die het oplevert bracht tranen naar mijn ogen.
Een enkel keertje gaat de schrijver over de top....als Dita Anne Frank ontmoet in Bergen Belsen....nee dat ging me te ver, dat deed echt afbreuk aan het verhaal.
Storm in juni
Irène Némirowski
Een volk op de vlucht, lafheid en soms wat broze saamhorgheid worden door haar op treffende manier beschreven.
Dit boek beoogde het eerste deel van een trilogie te zijn. Maar de schrijfster er van wordt in 1942 vergast in Auschwitz. Het is aan de zorg van haar dochters te danken dat dit boek alsnog is uitgegeven. In het boek zijn ook brieven van (en aan) de schrijfster opgenomen. Die brieven lezend ervaar je het gevoel van machteloosheid, onrecht en eenzaamheid. Langzaam sluit zich het net.
Een indrukwekkend boek!
A Walk in the Woods
Bill Bryson
Ten minste één keer per jaar lees ik een boek in het Engels. Om het een beetje op peil te houden. Het Engels. Ik grijp dan niet meteen naar zware kost, maar naar een lekker weglees boek. Bijkomend voordeel is ook dat ik net wat langer over een boek doe. Want lekkere wegleesboeken gaan hard bij mij. Da's toch meestal wel in een paar uurtjes uit. Of in een paar nachtjes, want het slapen gaat de laatste paar nachten weer wat minder.
Op een goede dag besluit de schrijver dat hij de Appalachian Trail wil gaan lopen. Deze trail is zo'n dikke 2000 mijl lang en samen met Katz wandelt hij 5 maanden met volle bepakking langs deze trail.
Hij beschrijft de omgeving waar ze doorheen lopen, zijn ervaringen met mede-hikers die hij onderweg tegen komt en dat doet hij met zo'n groot gevoel voor humor dat ik regelmatig schatje wek met mijn gegrinnik. (als ik 's nachts lees).
Wat ik het meest opvallende feitje uit het boek vond was dat de gemiddelde Amerikaan zo'n 5 meter per dag loopt. En dat is inclusief van en naar de auto lopen. Als de schrijver dus aan mede-landgenoten vertelt dat hij soms wel 16 mijl op een dag loopt, wordt hij regelmatig aangekeken of hij gek is.
Echt een heel leuk boek om te lezen.
De verhalen verteller van Marrakech
Joydeep Roy-Bhattacharya
Hassan is een verhalenverteller die op het stadsplein van Marrakech de Jemaa het mysterie probeert op te lossen van de verdwijning van een mooie westerse vrouw en haar metgezel. Hassan vertelt en zijn luisteraars vullen zijn verhaal aan met hun eigen herinneringen. Het verhaal is bij de toehoorders bekend en steeds neemt een van hen Hassans rol over om zijn of haar versie te schetsen. Onduidelijk is waar het verhaal begint en waar het eindigt, wat feit is en wat fictie. Met veel oog voor detail wordt zo een web geweven van verhalen. Als rode draad door het verhaal sluimert de geschiedenis van Hassan en zijn gevangengehouden broer Mustafa, die bij de verdwijning betrokken lijkt te zijn.
Het actuele thema van De verhalenverteller van Marrakech is in een ander jasje verpakt dan momenteel in de media het geval is. Roerig Noord-Afrika wordt in een unieke vertelstijl en op betoverende wijze beschreven; de roman doet denken aan het decor van Duizend-en-een-nacht.
Normaal gesproken pak ik niet zo gauw een korte verhalenbundel. Maar dit vond ik een prettig en best wel spannend boek. Aanradertje.
De Boekhandelaar van Kaboel
Het is een prachtig boekje en geeft je toch een ander beeld op Afghanistan. De positie van vrouwen, de rol van jongere kinderen in gezinnen. De invloed van ongeletterd zijn. Na de val van de Taliban komen er ontwikkelingen opgang, maar door veel factoren is die ontwikkeling langzaam.
Ik heb het bijna in een ruk uitgelezen.
De Trage Wals van De Schildpadden
Joséphine Cortès, heeft een bestseller geschreven en is verhuisd van haar appartementje in de Parijse banlieue naar een ruime flat in een chique wijk. Haar man is om het leven gekomen in Kenia. In Parijs probeert ze haar leven weer
Haar oudste dochter, Hortense, is ambitieus en volgt in Londen een opleiding tot modeontwerpster. Haar jongste dochter Zoé, zet haar eerste voorzichtige stapjes op het pad van de liefde. Joséphines minnaar is even mooi als onberekenbaar. Dan heeft ze ook nog een extreem materialistische moeder die op haar neer kijkt en haar andere dochter aanbidt. Die zus is labiel en depressief. En dan zijn er ook nog de bewoners van haar flatgebouw.
Achter de façade van voorkomendheid en fatsoen schuilen agressie, jaloezie en spoken uit het verleden. En in haar onmiddellijke omgeving worden twee vrouwen doodgestoken…
De Windhandel
Met dank aan B.ol.com
De Kabbalist
Geert Kimpen
Hoofdpersoon is de jonge joodse student Chaim. Het verhaal speelt zich af rond 1570. Chaim wil de geheimen van de Kabbala ontsluieren en hoopt aan het joodse volk de definitieve bevrijding te kunnen geven. Hij wordt leerling van de beroemde Itschak en legt diens gedachten in een boek neer, dat later weer de basis zal worden van diepgaande studie. Zijn verheven bedoelingen worden echter doorkruist door zijn liefde voor de dochter van zijn leraar en het gedoe van jaloerse rabbi's.
Je krijgt een goed beeld van het joodse dagelijks leven.
De schrijfstijl doet een beetje bijbels aan....even wennen vond ik wel. En de verhaal lijnen gaan soms wel erg abrupt in elkaar over. Maar doordat het verhaal zich in het verleden afspeelt stoort dat niet echt (mij niet echt in ieder geval).
Diverse boeken van Simone van der Vlugt
Mijn schoonzusje is weg van haar en ik mocht haar boeken lezen.
Toegegeven. De schrijfstijl is vlot en leest lekker weg. Aan de rand van een zwembad of op het strand ideale boeken om te lezen.
Haar taalgebruik is niet denderend. Er zitten gewoon echte fouten in die mij als niet schrijver zijnde meteen opvallen. Toegegeven, als ik mijn blogjes wel eens terug lees zie ik ook taalfouten...maar ik word niet uitgegeven. En dat is jammer, want deze schrijfster heeft schwung genoeg om meer uit te halen.
Maar de verhaallijn in alle boeken is wel een beetje hetzelfde. Er wordt iemand vermoord. Er is een hoofdpersoon die op een dwaalspoor wordt gebracht. Zodra zich een verdachte aandient komen de rookgordijnen. De persoon waar de minste rookgordijntjes om heen hangen heeft het gedaan.
Bij het eerste boek " De Reunie" verraste de uitkomst me nog wel......maar daarna....hoewel best aardig om te lezen....had ik de formule wel door.
Wat ik zeg....aardig om te lezen.....maar geen toppertjes.
De Vriendschap
Connie Palmen
Tot mijn tante zei "dit boek vond ik erg mooi". En dan ben ik om natuurlijk. Dan wil ik het ook lezen.
En ze had gelijk.Het boek beschrijft het verloop van de vriendschap tussen twee vriendinnen, Kit en Ara. Kit, de hoofdpersoon, vertelt over haar gevoelens en gedachten, over de verschillende periodes waar ze doorheen gaat tijdens het opgroeien.Soms herkenbaar, soms gewoon alleen maar interessant. De heftigheid van opgroeien, volwassen worden.....
In een periode van rond de dertig jaar volg je het volwassen worden van Kit en Ara. Hun relatie en de relaties die ze aangaan.
Het enige dat me een beetje tegen ging staan was het stellende en rationele van Kit. Dat zal ook wel een beetje de weerstand zijn die ik voel bij de interviews met Connie Palmen. "Ik denk, dus ik besta"
Eén ding is zeker...een aanrader dit boek. Een boek dat je bijblijft en stemt tot nadenken.
Zuiveringen (18 oktober 2011)
Sofi Oksanen
Op een dag vindt Aliide Truu voor haar huis in Estland een jonge vrouw. Hoewel Aliide de zaak niet geheel vertrouwt, neemt zij de jonge vrouw in huis en verzorgt haar. De jonge vrouw blijkt de kleindochter te zijn van Ingel, de zus van Aliide die na de Tweede Wereldoorlog naar Vladivostok gedeporteerd is.
Ik ben nu halverwege en moet erg wennen aan het taalgebruik en de schrijfstijl. Meestal weet ik het van een boek al na een bladzijde of 10. Nu ben ik al veel verder. De stijl is intrigerend genoeg om door te blijven lezen, maar niet pakkend genoeg om te zeggen "wauw!"
Almudena Grandes is echt spaans. Warmbloedig, emotievol. Deze schrijfster is meer beschouwend....rationeel.
Tussenstations (2 oktober 2011)
Van Almudena Grandes. Al eerder las ik "IJzig hart" van haar (prachtig...in één woord), nu dus tussenstations. Vanmiddag in begonnen. Op het dakterras in de zon. Binnen een kwartier had ik al de tranen in mijn ogen en was ik (goffer al weer bijna 50 jaar) ineens weer 17 (of 16, 18...wat maakt het uit). Ook dit wordt weer een boek dat me 's nachts wakker houdt. Wat is lezen toch fijn!
En inderdaad. Een paar slapeloze nachten en het was uit. Een aanrader dit boek.
De stemmen van de Pamano
Een dorpje in de Pyreneeën: schoolmeester Oriol Fontelles is (bij wijze van dekmantel) bevriend met de fascistische Valanti Targa. Hij wordt verliefd op Elisenda Vilabru.
Net begonnen, maar nu al weet ik dat ik het in 1 ruk ga uitlezen!
Nou en dat klopte. Een prachtig boek. Een spannend en boeiend verhaal, op het eind wil je ook echt weten hoe dat nu zit met Oriol en Elisanda en de dochter (ik weet niet hoe je heet). Wat heeft Spanje toch veel meegemaakt in een eeuw tijd en wat heeft dat veel gevraagd van de bevolking.
Het blauw van de Alentejo (21 augustus 2011)
In dit boek wordt het verhaal verteld van Mamarrosa, een klein dorp in het zuiden van Portugal. Dit verhaal wordt verteld door verschillende inwoners aan het woord te laten: de dorpelingen zelf, zoals Vasco, de uitbater van het café die nooit over de dood van zijn vrouw heen is gekomen, maar ook landverhuizers, toeristen en mensen die het dorp bij toeval aandoen.
Het lijkt wel of elke persoon nog vreemder moet zijn dan de andere. Niet het beste boek dat ik ooit las, maar het houd je wel bezig.
Het boek dat ik nu (begin augustus 2011) aan het lezen ben.
Op een intieme, sobere wijze vertelt Margeaux Fragoso de liefdes-relatie tussen haarzelf en Peter. Deze relatie start als zij 7 is en hij 51. De dialogen zijn soms tenenkrommend slecht geschreven, maar voor de rest is het een prachtig indringend verhaal.
Een boek dat je echt bij blijft.
