Ik laat het over me heen komen. Er is weinig waar een poes iets aan kan doen.
Al weken zijn Kale en Brillenvrouw min of meer opgehokt in huis.
Er ontstaan af en toe wat spanningen. Want tsja een mens wordt er lamlendig van.
Een mens wel ja.
En dat hoort er bij.
Wij katten gaan er wat gemakkelijker mee om. Mijn pokkuh broer en ik overleven dit wel. Hij snurkt...en ik?
Ik geniet van de bezorgdiensten. Met name het verpakkingsmateriaal dat overblijft.
Niets heerlijker dan vers papier, een verse doos (nee Wateringse tak, niet meteen reageren).
Het is heerlijk.
Dit mag wat mij betreft nog tot volgend jaar duren.
Heerlijk!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten