Want Joep eet graag langzaam en Truus schrokt haar eten naar binnen en is best bereid het eten van haar broer op te eten.
Daarom at Joep altijd in de "vestibule" ....achter een Truus-poes veilige deur.
Maar ja....hij eet niet alles in een keer op, dus wij waren de poortwachter tot zijn voer. Deur open...Joep naar binnen....deur open...Joep naar buiten....etc etc etc.We vergaten hem wel eens een half uurtje zodat hij klaaglijk tegen de deur stond te duwen.
Maar hij heeft nu een chip-gestuurde voerbak. Het klepje over zijn voer gaat alleen open als hij richting zijn eten loopt. Als zus-Truus dat probeert, blijft het klepje dicht.
De voerbak had een trainingsprogramma om stress-achtige Joepie katers aan dat ding te laten wennen. En het was hilarisch om te zien hoe die kat in de buurt van de voerbak kwam.....er vervolgens een lampje ging branden....en daarna het klepje openschoof. Hij zat af en toe tegen het plafond!
Het heeft 2 weken geduurd eer hij zelfstandig uit de bak begint te eten.
En hij heeft nog wel even gewenning nodig....maar het gaat nu heel behoorlijk.
Wat een uitvinding! Dit hadden we jaren eerder moeten doen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten