In to facebook

Brillenvrouw was gisteren in de zevende hemel. Dat merkte ik wel.
Lekker eten maken en gezellig bijkletsen met vrienden dat blijft toch altijd leuk vindt ze.
En ik vind dat ook wel. Ik krijg dan alle aandacht. Ik paradeer over tafel, mag op allerlei schoten zitten en ik word lekker aangehaald.

Maar terug naar Brillenvrouw.

Dankzij Facebook kreeg zij iets lekkers van het bezoek. Want het bezoek had op Facebook gelezen dat Brillenvrouw zojuist de laatste had opgemaakt.

Truffels.

Die boeien mij in het geheel niet. Truffels. Ik snap niet wat zij er aan vindt. Maar Brillenvrouw was verguld met het doosje. Het staat nu ook naast haar kopje koffie en keurend bijt zij door de chocolade heen. Rare geluidjes maakt ze erbij.

En ineens had ik het. Ik moet ook op Facebook! Ik kan dan melden dat mijn kattenmelk alweer een jaar op is. Ik lust wel nieuwe kattenmelk hoor! Want als ik op Brillenvrouw en Kale moet wachten?

Vroeger heb ik me al eens verdiept in de computer. Verdiept in het hoe en waarom van het beeldscherm wel te verstaan.  Dat ging best aardig. Het wordt tijd dat ik de muis ga beheersen. Dat ligt mij vast wel....muizen. Maar ik zie op tegen het toetsenbord.

Maar kattenmelk dat blijft wel fijn natuurlijk. Oefenen dus!

De geur en het geheugen

Brillevrouw gaat een oud en beproefd recept maken. Terwijl de geuren van dit recept door het huis heen gaan denk ik terug aan mijn jeugd. Dat doen geuren. Je ruikt iets en je bent weer ineens die leuke kitten die net uit het asiel is.

Ik lig lekker te doezelen in het zonnetje. Blij dat ik uit het asiel ben gehaald, want daar was het maar niets. Jammer dat Kale en Brillenvrouw ook die pokkenbroer en een theemuts meenamen. Dat was minder.

Je ziet aan mijn glimlach dat ik snode plannen had voor die theemuts. En dat is gelukt. We hebben haar het huis uitgepest en ik heb van Brillenvrouw gehoord dat ze binnenkort gaat emigreren.

Mooi!

Maar dan nu het recept van die Thaise vis

400 gr kabeljauwfilet
3 el nam pla
7 djoeroekperoetbladeren
5 el verse fijngehakte koriander
1 ui fijngesnipprd
4 teentjes knoflook fijngehakt
2 rode pepers, schoon en in ringetjes
2 stengels sereh schoon en in stukjes van 5 cm
1 tl trassi
1 tl laos
1 tl kerrie
0,5 tl koenjit
1,5 dl kippenbouillon van een blokje
1 tl bruine basterd suiker

Ovenschaal

Verwarm de oven voor (200 gr voor een gewone of 180 gr  heteluchtoven).

Kneus de stukjes sereh met het platte deel van je mes. De helft van de koriander wordt gebruikt om het gerecht mee te garneren. Houd dit apart. Doe de rest in een ovenvaste schaal en meng het goed door elkaar heen. Leg hier de vis op. Laat in de oven gaar worden (15 tot 20 minuten afhankelijk van de dikte van de vis)

Lekker met rijst (basmati). Serveer er een salade van komkommer bij.

Ik fruit de ui, knoflook, trassi en droge specerijen altijd eerst even aan. Dan komen de smaken lekker los. Soms doe ik er ook nog wat garnaaltjes over.

Perfectie?

Brillevrouw heeft weer iets gelezen, ik zat naast haar en kon dus meelezen:

"Gewone, gezonde mensen worden steeds krampachtiger in het voorkomen van pijnlijke ervaringen en het streven naar geluk en perfectie.  Als mensen zouden inzien dat het oncontroleerbare het leven juist boeiender maakt zouden ze soepeler door het leven zeilen en minder beroep hoeven doen op psychiaters."

Het was een artikeltje in het Volkskrant magazine dat handelde over het "Onderhandelhuwelijk"  In het betreffende artikel werd het gebruikt om de huwelijken van 30-ers te typeren. Stellen die en carrière hebben en kinderen en een druk sociaal leven en plezier in hun vrije tijd willen hebben en.....
Maar bedacht ik me, zou dit zinnetje niet op ons allemaal van toepassing zijn?

Het idee van maakbaarheid van het leven en het vermijden van pijn en narigheid. is dat niet iets dat op een gegeven moment in ons aller leven is geïntroduceerd? Zodra we iets bemerken dat die maakbaarheid van het leven in de weg staat, of zodra we iets opmerken dat geluk in de wegstaat, wordt het benoemd. Ik beperk mij nu alleen even tot kwesties van geestelijke of psychische aard.

Hyperactief, ADHD, depressief, hypersensitief, hoogbegaafd, oververmoeid, ADD, manisch minimal brain dammage, autisme.......het zijn termen waar we vandaag de dag mee doodgegooid worden. Lijken ze meer voor te komen dan vroeger?

Toegegeven, het zijn aandoeningen waarvan je, als je ze in ernstige mate hebt, behoorlijk veel last kunt hebben. Niet alleen jijzelf, maar je omgeving ook.

Maar vanuit mijn positie hier in de zon lijkt het mij toch ook wel eens dat deze aandoeningen gebruikt worden als excuus.....
Ik bedoel....we zijn allemaal schepsels met onze beperkingen. Maar vandaag de dag is alles wat je leest, ziet en hoort, doortrokken met het idee dat je je leven zelf kunt beïnvloeden. Is je leven niet perfect, dan doe je iets verkeerd.

Maar is dat zo? Het lijkt tegenwoordig wel alsof alleen perfectie telt.

En ben je niet perfect, dan wordt gezocht naar een excuus als verklaring van de smet op perfectie. Want niets menselijker dan de schuld bij iemand of iets anders te leggen.

Maar het leven is niet perfect. Het leven is niet "groots en meeslepend", het leven is soms gewoon en saai, of zelfs ronduit vervelend en pijnlijk.

En wie weet hebben we die niet perfecte periodes gewoon nodig om op de goede tijden extra te genieten van het feit dat we het windje mee hebben.

Maar...alleen katers zijn perfect en zelfs die worden door de mens naar de dierenarts gebracht om "geholpen" te worden. Maar waar ik nu mee geholpen ben, dat heeft Brillevrouw me nooit kunnen uitleggen.

Dat zit ik mezelf in deze fietstas gewoon ook nog steeds af te vragen....waarmee...WAARMEE dan ben ik geholpen??