Voor T

Zoals ik al tegen je zei, Ik ben blij dat ik je kon zien.

We hebben gebabbeld. Ach...nooit meer een boompje...

En nog meer

56

Veels te jong

Ach...T

xxxxxxxxxxxxxxx

Mobiele medemens

Van de week lag ik in het zonnetje na te denken. Over iets waar Kale en Brillevrouw het over hadden.

Internet: en hoe ze elkaar daar zo'n 15 jaar geleden leerden kennen. Ik besefte niet meteen wat ze bedoelden, maar het was iets dat net opkwam. Maar ze legden me uit dat in die tijd nog niet iedereen een eigen computer had. En dat internet toen nog lang niet voor iedereen beschikbaar was. Internetten ging via de telefoon en dat was best duur en traag.

Daarna kwam de mobiele telefoon. Brillevrouw vertelde me dat zeker in het begin het hebben van een mobiele telefoon iets was voor zakenmensen die het idee hadden dat ze erg belangrijk waren, of voor een paar mensen die het wel interessant vonden. In het begin werd er nog lacherig over gedaan. Het hebben van een mobiel was een beetje belachelijk toen. In de tijd van fax en antwoordapparaat.

Maar ging ze verder tegen Kale, het was wonderbaarlijk hoe snel dat veranderde. Ineens zat je op verjaardagspartijtjes te luisteren naar elkaars ringtone. Eventjes, want bellen op mobiel naar mobiel was duur, en zomaar een lol gesprekje was er niet bij.

Weer even verder in de tijd had echt iedereen een mobiel. Sterker nog, de meeste hadden er 2 of 3. Eén oude, één voor het werk en één voor privé. En om de twee jaar moest iedereen weer een nieuw abonnement, want dan kreeg je er weer een nieuw toestel bij.  Gratis!
Er werd veel gebeld. En de gesprekjes begonnen altijd met de vraag waar de ontvanger was. En daarbij werden zelfs de sanitaire stops niet verzwegen.

Daarna kwam de smartphone en de I-pad. En ineens denkt iedereen dat ze absoluut niet meer zonder kunnen leven. In de trein moet je op internet kijken. Waarnaar eigenlijk? Als je op straat kijkt zie je dat iedereen op een klein schermpje kijkt. En als ze dat doen keren ze zich een beetje in zichzelf. "Zoals jij kijkt als je op de bak zit" legde ze me uit. "Je bent er wel, maar je bent zo met iets anders bezig dat je niet meer let op iets anders" Ik begreep wat ze bedoelde. Vaste lezers van mijn rubriek weten wellicht van mijn kattenbakperikelen :-/

En wat dacht ik bij de analyse van Brillenvrouw en Kale? Ja het is raar....iets dat je niet echt nodig hebt, dat je dat dan toch echt wilt hebben voor flink wat euro's per maand. Om te facebooken...terwijl dat toch eigenlijk ook weer de grootste kul is op deze aardbol. Wat boeit het anderen dat je in Varkensveen bent gearriveerd? En waarom zou je dat via extra kosten via je mobiel uploaden?  Of om op buienradar te kijken terwijl je staat te schuilen. Iedereen weet toch al dat het nat is! Of om naar muziek te luisteren en je medemens lekker ondersteboven te lopen.

Dat bedacht ik me. Da's toch wel hele strakke marketing van mobiele producenten bedacht ik me terwijl ik me lekker uitrekte in het zonnetje.  Ik wou dat ze ook een een I-cat bedachten, dan heb ik in het zonnetje ook wat te doen!

Keuken of vakantie

Las ik vandaag in een blog.

Een luxe probleem, da's zeker. Dat werd ook zo gemeld in de blog. Maar het is een leuke vraag. Het zette mij toch even aan het denken.

Het hebben van een zaak is vaak het einde van het vermaak is inmiddels mijn ervaring. Toegegeven. Het uitzoeken van een keuken is leuk om te doen. Welke apparatuur, welke kleuren, welke materialen....het is leuk om uit te vogelen. Maar kook je lekkerder of beter in een nieuwe keuken? Hoe lang sta je eigenlijk per dag in de keuken?

Ik vind koken best leuk, maar toch is een uurtje wel zo'n beetje het maximum. Da's inclusief koken opruimen en schoonmaken. Leuke etentjes of speciale maaltijden daargelaten. Is het uiterlijk van zo'n keuken dan echt zo belangrijk?

Koken en keukens zijn trendgevoelig. En zo worden we aangezet om met enige regelmaat onze keukens aan te passen, of onze pannen te vernieuwen. Of om toch maar een broodbakmachine te kopen, of een pastamachientje, of een rookoventje of een buitenkeuken als we echt niet meer weten wat we met ons geld moeten doen. Dingen die een jaar " hot"  zijn en vervolgens verstoffen tot keukenlijken. Sporadisch haal je zo'n lijk uit de kast, stof je ze af en gebruik je ze.

Of we moeten de kleurstelling van onze keuken aanpassen, want neeeeee....de stijl is nu landelijk met dure aga-cooker...of het natuursteen met geïntegreerde kookpitten...... of een cooker waar meteen kokend water uitkomt want da's handig als je tomaatjes moet ontvellen. Bovendien heeft Robert Kranenborg het ook in zijn kookprogramma.

Ik chargeer natuurlijk. Om wat duidelijk te maken.

Ik heb in mijn leven 3 keukens aangeschaft(of bij de aanschaf betrokken geweest)...de eerste weet ik nog wel. Maar daarna? Personeel in keukenzaken zijn meestal zeer rolbevestigend. Klanten die komen dat zijn stelletjes waarvan ZIJ bepaalt hoe de keuken er uit komt te zien...en waarvoor HIJ de poeplap moet trekken.

Nee geef mij maar vakanties. Als ik de foto's terugkijk is er bij elke vakantie wel een leuke herinnering. De gierbuien met mijn zus en of mijn moeder, de wijntjes op een balkonnetje....leuke griekse dorpjes....de eerste olifant.....dat kind van een jaar of 12 die met 5 jerrycans liep te zeulen zodat je weer beseft hoe bevoorrecht je leeft.
De Grand Canyon, Empire Statebuilding.....de bloemen van Monet....het Prado...Gugenheim.
Het sjokken door straatjes en over markten. De bijzondere gerechten....de andere leefgewoonten in andere landen....

Ik kan nog uren doorgaan.

Nee onze keuken is niet mooi, maar hij doet het nog. En nee hij is niet handig......maar hij kan er nog wel even mee door.

Geef mij maar nieuwe ervaringen. Zo'n keuken is voor mij toch maar een zaak.....en bij de heb ervan toch het einde van het vermaak!

Stapvoets leven in Rijswijk

Waar een kleine gemeente groot in kan zijn: minister Melanie Schultz van Verkeerd en Waterstaat heeft besloten een verkeersbord van Rijswijk landelijk in te voeren. De vlag mag uit en de sjampoepel kan worden ontkurkt! Ik zie de glimmende gezichten al op het Rijswijkse stadhuis. Dat hebben wij maar mooi voor mekaar gekregen. Ze krijgen geen pontje aan de overkant zonder brokken te veroorzaken, maar een verkeersbord ontwerpen - laat dat maar aan Rijswijk over.

Ik dacht eerlijk gezegd dat het winnende verkeersbord hier ook mee te maken had. Een waarschuwingsbord met daarop een bootje met wat golfjes. Op dat bootje een professionele schipper met een groot kruis over hem heen.
Zodat je weet dat je, als je het pontje neemt, ook een risico neemt. Is er trouwens al iets bekend over het onderzoek dat ooit gehouden zou worden over dat ongeluk met het veerpontje, of verpest ik nu het feestje?

Want gefeest mag er worden, als de minister jouw verkeersbord landelijk invoert. De gemeente experimenteerde met een verbodsbord. Rond bord, rode rand, met in het (witte) midden het cijfer 15. U begrijpt, dat is de snelheid die je maximaal mag rijden. Automobilisten moeten worden afgeremd - er wordt blijkbaar te hard gereden.
Logisch, het betreft hier Rijswijk. Daar wil je zo snel mogelijk doorheen. Maar dat mag niet. Je leven vertraagt in Rijswijk. Zoals je wel eens in films ziet, een acteur die in vliegende vaart ineens in slow-motion in de lucht blijft hangen. Dat is Rijswijk. Rijswijk is een pauzeknop. Vandaar ook het oud-Hollandse gezegde: leven als God in Parijswijk (een volkomen nutteloos leven leiden). Ik vind het allemaal maar verwarrend. Op de snelweg
loopt nu een campagne waarbij we worden aangespoord om ook binnen de bebouwde kom aan onze snelheid te denken.

Daaruit leid ik af dat ik daar net zo snel mag rijden als op de snelweg - 130. En dan ineens naar 15? Dat trek ik niet. Het bord wordt landelijk ingevoerd omdat automobilisten niet weten wat stapvoets rijden is. Klopt. En dat wil ik graag zo houden. Als ik stapvoets wil rijden, ga ik wel naar Staphorst.

Sjaak Bral

(AD 19 april)

Afval en zo

Zo hadden we ineens een lekkage.

Boven de voordeur. Bruine vlekken...dus dat moet weg. Herinneringen aan de C-straat waar het hemelwater langs de elektrische leidingen liep, en het schimmel op sommige plekken dik op de muren stond sprongen weer in mijn gedachte. Lekkage = arremoe en dat moet weg!

Maar waar kwamen de bruine vlekken vandaan?

Schatje zei CV, ik zei balkon. Dus de vloer boven de bruine vlekken  moest open. Dus moest de vloer eruit en de kast die er op stond ook.

Enfin, de hele Paas ging er aan op.....het lijkt de CV te zijn. Maar het afval moet weg. Hout...geen probleem. Laminaat....geen probleem, maar de gipsplaten wel. Die worden niet opgehaald, maar moge we met een auto langsbrengen bij het afval punt.

Maar we hebben geen auto.

Da's ons probleem, dan regel je maar een buurman of vriend die dat doet.

Ja maar dat wil ik niet...het is onze keus om geen auto te hebben dus daar wil ik geen andere mensen mee lastig vallen.

Dus nog maar eens de afvalregels gelezen...alles wat niet in een afvalzak past = grofvuil.....




en gipsplaten passen best in een afvalzak met wat moeite.



BAH...ik voel me er niet prettig bij...maar wat moet je

Maandag

Da's het meest positieve dat ik kan zeggen. Het is al weer maandag. Morgen als ik weer op kuttoor zit, hoef ik nog maar 3 dagen. Zaagmans hoor ik op woensdagmiddag.

Dat dan weer wel.

De kast is weer ingericht. Schatje wilde gelukkig koken....pasta carbonera met spinazie! Maar ja...het is weer "opperdepop!"....en het was lekker!

Weggespoeld met een Argentijnse Merlot....ook yum.

Poeh!

Moe!


Kast is leeg, we denken de lekkage gevonden te hebben.

Nu nog alle afval af laten voeren.....dinsdag maar even bellen met Avalex. Ze kunnen wel zeggen "kom het maar langs brengen bij het afval punt....maar ja, zonder auto wordt dat toch een ander verhaal!

Lekkage

Ineens zaten er bruine vlekken boven de voordeur. O o...een lekkage.

Komt het van het balkonnetje boven de voordeur?

Komt het van de CV leidingen .... waardoor meteen verklaard wordt dat onze ketel steeds druk verliest (ondanks dat alle koppelingen zijn aangedraaid, het expansie vat is vervangen...)



Enfin...de vorige bewoner was een doe-het-zelver (Do It U self)....en ook dat merk je weer bij dit. Het kamertje boven de voordeur is onze "walk in closet" Zelf gefabriekt. Dus...als je onder de vloer moet....tsja....dan moet het laminaat er uit...de daarop zelf gebouwde kast eruit.....de vloer open....


Zug. ...


De kast werd duidelijk gebouwd door iemand die niet verder denkt dan zijn neus lang was.Je moet eerst alles afbreken om te kunnen bepalen wat er aan de hand is. Da's niet handig. De kast zag er optisch aardig uit....maar het was een wangedrocht.....

Doe het zelvers zijn de ergste mensen. Ze denken dat ze heel handig zijn.....maar mijn ervaring is niet positief. Het ziet er aardig uit, maar als er wat aan schort is Leiden in last! Maar ja het is natuurlijk veel goedkoper om alles zelf te doen.

Mozes Kriebel

Vandaag had ik weer een heerlijke dag. Kale en Brillenvrouw waren lekker van huis, dus ik kon lekker met het krantje opstaan.

Een brand bij Vodafone, boeiuh! Daardoor heb ik de hele dag niets, maar dan ook absoluut NIETS van Brillevrouw en Kale gehoord. Normaal hebben we contact via BB en Casema....maar vandaag gewoon Nakka Nada Niente Tipota Nothing

RUST!

Dat kwam goed uit want gister heb ik lekker gespeeld met ze. Het begon al om 4 uur 's ochtends. Ik hoorde een vogeltje en ik was wakker!

Dus lekker over het bed heen lopen...beetje mauwen en grinniken om Kale en Brillevrouw die een beetje loom probeerden mij van het bed af te duwen. Jaha....MIS!

Dat hield ik nog wel even vol hoor! Toen Brillenvrouw op stond draaide ik om haar benen heen...kikkuh! Ze stortte bijna van de trap af :-) En omdat ze nog slaap had, had ze niet door dat ik het was. Dat mag ik wel, daarom heb ik haar ook in huis genomen. Meestal is ze wel lief hoor, maar soms ga je te ver en dan weet ik dat ik benen moet maken.

Maar nu heb ik weer even genoeg. Ik dut! Bijna :-)