De conditie moet verbeterd worden. De apentocht komt er aan. Maar ik heb ook nog last van mijn rug. Mijn Cesar-oefeningen beginnen vrucht af te werpen, maar ja, daar kom ik niet ver mee in de jungle.
Dus dan maar zwemmen. En aquarobics. Nou heb ik vroeger ooit een keer een aerobics les bijgewoond. Het begon er al mee dat ik verscheen in een kort broekje. Dat was voor die ene man in het gezelschap OK, ik werd en plein publiek afgezeken dat het niet hygiënische was en dat ik een legging aan had moeten trekken. Mijn opmerking dat het beter was om dat op voorhand al te vermelden en dat vrouwenzweet echt niet viezer is dan mannenzweet deed geen goed en de instructrice deed er daarna alles aan om me verder te kakken te zettten bij de hele groep.
Tsja, ik ben een van die mensen die structureel links en rechts door de war haalt en ook altijd tegengestelde bewegingen maak. Bovendien was het mijn eerste aerobics-les ooit. Dus de instructrice had een makkie aan mij. Het werd een helle-les!
Ik heb daarna nog een keer over de drempel van een sportschool gekeken en toen ik alleen maar graatmagere tuttebellen met paardenstaart zag, die in roze reetveter pakjes rondhuppelde.....en mannen die rondliepen alsof ze enorme steenpuisten in hun oksel hadden (EN een leuter van een meter) besloot ik vanaf dat moment dat sportschool en ik niet samengaan. Ik heb me omgedraaid en ben nooit meer een sportschool ingegaan.
Maar ja aerobics in een zwembad kon wel dacht ik. Of niet? Want samen met de frustratie van rytmische gym van vroeger op school en die ervaring met die sportschool twijfelde ik toch wel enigszins.
Maar schatje had ter aanmoediging en als stok achter de deur beloofd om met me mee te gaan. Mocht er weer zo'n draak van een instructrice zijn dan zou hij me met hand en tand verdedigen. En met onze bourgondische vormen zouden we elkaar ondersteunen als er alleen maar strakke sportfiguren aanwezig zouden zijn. Dat ik schatje niet kon helpen toen bleek dat hij de enige man van het gezelschap was, vond ik wel sneu. Te meer daar bewegen op muziek voor hem een braakverwekkende bezigheid is.
En weet je? Het viel me reuze mee. Even kwam de oude frustratie weer naar boven toen ik op het strakke ritme meteen de verkeerde kant uit hupste. Maar ik was niet de enige. En zo in het water rondhopsen vond ik zelfs wel leuk. En zo in het water was het best een goede workout. Zelfs al draaide ik door mijn rug niet het volle programma mee.
Vandaag heb ik trek in duif. En ik zie er één lopen. Een malse houtduif. Zo één die te dom is om te denken, maar wel met wat vlees.
