En ik weet nu ook welke chefs ik leuk vind. En ik heb weer inspiratie opgedaan.
En ik kijk wat naar Wimbledon, te saai om heel lang naar te kijken.
En ik probeer een gesprek aan te knopen met Joep. Die vooral veel slaapt. En Truus die gelukkig altijd in de buurt komt zitten.
En ik droedel. Gewoon papier, potloden en vooral geen voorbereiding. Geen idee wat ik wil maken als ik begin. Beetje fantasie en hoppa weer een droedeltje erbij. Het fijne is ook dat het nergens op hoeft te slaan, of ergens hoeft te lijken. Gewoon bezig zijn. Dat noem ik droedelen.
En ik heb eindelijk "de verhalen verteller van Marrakech" uit. Klik hier als je wilt weten wat ik er van vond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten