In één van die blogjes las ik de zin "consuminderen is meer uit minder halen" en ineens deed ik een sprong terug in de tijd. Ik moest ineens weer aan mijn oma denken.
Mijn oma had gouden uitspraken. Eén daarvan was "Laat de arremoe de pest maar krijgen!!" een gevleugelde uitspraak als zij wellustig een hap uit bijvoorbeeld een moorkop nam. Als ze koekjes kocht, dan waren het altijd roomboterkoekjes van een banketbakker. Van een banketbakker die zelf nog koekjes bakte. Het beleg dat zij op brood nam was luxe. En ze belegde niet zuinig, want je moest er wel van kunnen genieten zei ze.
Het lukte haar ook nog om te sparen. De laatste jaren van oma's leven hield mijn moeder een schuin oogje op haar financiën. Om in de gaten te houden of er geen betalingen over het hoofd werden gezien. En ik weet nog goed dat mijn moeder af en toe mijn oma de stad in sleepte om iets leuks voor zichzelf te kopen, of om iets gezelligs te doen. Zoveel zette ze soms opzij. "Voor de kinderen" zei mijn oma dan. Waarop mijn moeder een beetje kribbig tegen haar zei dat ze liever had dat ze iets leuks deed voor zichzelf, want de kinderen hadden het ruimer dan oma.
Nee oma verstond de kunst van meer met minder doen, en vooral ook van het genieten van de geneugten van het leven.
Nog steeds gebruik ik oma's uitspraak. Niet dat ik het arm heb, integendeel. Ik voel me erg rijk. Maar voor mij vormt die zin de inzegening van een geniet-moment.
En da's dan ook een mooi moment om weer even aan oma te denken !
Ik heb ook enkele van die blogs gevolgd en volg er geen meer. Niet omdat ik niet geloof dat die mensen het niet moeilijk hebben maar juist omdat ik liever uitga van een positieve insteek. Jezelf gelukkig voelen heeft naar mijn idee niets met geld of materiaal te maken.
BeantwoordenVerwijderenIk denk overigens dat er mensen genoeg zijn die zich niet kunnen veroorloven wat jouw oma zich wel kon veroorloven.