Midden op het fietspad natuurlijk, want de rest van de wereld dient rekening met de ander te houden.
In het voorbij fietsen moest ik aan mijn vader denken.
Aan die dag dat hij thuis kwam, met een gaatje in zijn overhemd.
Half lacherig, maar ook opgelucht.
Hij was aan het brommen op weg naar huis en stak een sigaretje op. Tot hij ineens een steek op zijn linker borsthelft kreeg.
Wilde paniek bij hem.
Een hartaanval dacht hij. Hij stopte de brommer en betastte zijn linker borstpartij.
Om tot de ontdekking te komen dat de vuurkegel van zijn sigaret zijn jas was binnengewaaid en een gaatje in zijn overhemd en een schroeiplek op zijn linker borst had gevormd.
Opluchting bij mijn vader.
Maar niet bij bij mijn moeder die nijdig was dat zijn overhemd vernield was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten