Cadeautje

Het voordeel van de zomer is dat de deur naar de tuin altijd open staat. Als rechtgeaarde poes is het heerlijk om van buiten naar binnen naar buiten naar binnen naar buiten te gaan zonder daar elke keer om te hoeven vragen.
Want Brillevrouw en Kale zijn best lief, maar ze zijn soms volhardend in hun gedrag en niet altijd bereid om de tuindeur voor me open te maken. Best vervelend, want daarvoor heb ik ze in huis gehaald.

Gelukkig geven ze me wel elke dag te eten, dat dan weer wel.

Goed gedrag moet beloond worden. Met een cadeautje. Dus van de week had ik ineens het perfecte cadeautje in de tuin gevonden. Brillenvrouw was even boven bezig dus bracht ik het maar naar haar toe. Halverwege liet ik het cadeautje even los om op adem te komen en het schoot meteen achter de stofzuiger die daar op het overloopje staat.

Bummer! Ik had de verrassing verpest, mijn pokkenbroer kwam meteen aan rennen en ook Brillenvrouw had me gehoord. Ze tilde de stofzuiger op en zag mijn cadeautje.....ze begon meteen te juichen. Tenminste....het klonk bijna als juichen.

Mijn cadeautje nam echter meteen de kuierlatten. Luid piepend rende het weg. Brillenvrouw er achter aan, mijn pokkenbroer er achter aan, maar ik was ze te snel af en ik pakte het cadeautje weer in de lurven. En rende er mee terug de tuin in.

En daar zat ik. Grommend naar mijn pokkenbroer als hij in de buurt kwam. Het was voor Brillenvrouw, niet voor hem! Uiteindelijk nadat Brillenvrouw er bij was, gaf ik het haar.
Maar ja het bewoog niet meer. En uiteindelijk heeft Brillenvrouw het weggegooid.

Dood.

Jammer.