Vanmorgen vroeg zat er een vreemde in mijn tuin. Het was nog donker, maar ik zag hem goed. Een zwarte kater die nieuwsgierig mijn woonkamer stond binnen te gluren.
Hoogst irritant kan ik u zeggen!
Ik probeerde de ramen op sterkte en al gauw werd ik door Kale en Brillenvrouw de kamer uitgebonjourd. Ik had ze wakker gemaakt en daar worden ze altijd humeurig van.
Balen dat ik er werd uitgezet, want nu heb ik niet gezien hoe die bezoeker de tuin weer is uitgekomen. Hoe hij langs die netten is gekomen.
Langs die netten komen is iets dat ik al jaren probeer en wat me nog steeds niet lukt. U ziet me hier in de begintijd van die netten. Toen had ik nog hoop te kunnen ontsnappen aan die snertzus van me. Op jacht te kunnen gaan naar die sappige duiven die hier altijd in de boom hangen, net buiten bereik.
Maar die hoop heb ik inmiddels opgegeven.
De netten zijn inmiddels overwoekerd door druif, klimop, witte regen en klimroos, maar het lukt me nog steeds niet om er langs te komen.
Die bezoeker is het dus wel gelukt.
Hoogst irritant!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten