Ik heb zo eens zitten denken. Zo af en toe beluister ik Brillevrouw en Kale. En af en toe kijken ze eens met me mee naar een tv programma. Soms zit ik ook op de krant om de artikeltjes tot me te nemen. En dan ga ik aan het denken. "Jemig-de-pemig"
Ik hoor en lees over bezuinigingen. Men zoekt bij die bezuinigingen altijd in de onzichtbare hoek. De mensen die er altijd zijn en die werk doen dat alleen maar opvalt als het niet meer wordt gedaan of als het fout wordt gedaan. Werk dat niet meteen gewaardeerd wordt. Werk waarop een beetje wordt neergekeken omdat men er soms last van heeft. Dat het de smeerolie is voor een bedrijf, dat wordt vaak vergeten.
Zo keek Brillevrouw een tijdje terug samen met mij naar een documentaire. Het ging over een Engels vakantiepark. Dat liep niet zo goed. Hoog verloop onder schoonmakers, facilitaire medewerkers waren niet gemotiveerd. En klanten klaagden over vieze kamers, dat reparatiewerk niet of niet goed werd gedaan en dat het amusementsprogramma wel erg saai was.
Er kwam een nieuwe baas die eerst 2 weken als schoonmaker ging werken. En wat deed ze:
- ze ontsloeg 80% van de managers,
- ze ontsloeg 80% van de controleurs,
- ze verhoogde het salaris van de schoonmakers met een fors bedrag
- en ook het salaris van de facilitaire medewerkers werd flink opgeschroefd.
- de laatste groep kreeg een praktijk gerichte opleiding bij een hotel.
De schoonmakers kregen in ruil voor salarisverhoging meer verantwoordelijkheid. Ze bepaalden zelf hoe er werd schoongemaakt en in welke volgorde ze kamers deden. En ze werden nog maar steekproefsgewijs gecontroleerd. Maar, 1 fout bij een check en je vloog er uit.
De facilitaire medewerkers konden nu de meeste reparatieklussen zelf doen, dus inhuur van technische medewerkers was niet meer nodig. Ze mochten ook zelf ontspanningsprogramma's bedenken voor de klanten.
Gevolg: het ondersteunend personeel was verantwoordelijk voor het eigen werk, ze gingen fluitend naar hun werk en het aantal klachten daalde na invoering met 95%
En de klanten waren tevreden.
Het leverde een forse kostenbesparing op.
Ik hoor Kale en Brillevrouw vaak ook met verbijstering over managers praten. Misstanden in het bedrijf worden door managers gewoon ontkend. De managers hoeven de misstanden dan ook niet op te lossen, ze hoeven mensen niet aan te spreken op hun gedrag, maar ze strijken wel een fors salaris op omdat zij geacht worden die misstanden aan te pakken.
En ik bedacht me: gooi eens al die managers er uit. Maak het personeel verantwoordelijk voor wat ze leveren. En als iemand de kantjes er van af loopt, dan kan die ophoepelen. Wat zou het daarvan op knappen.
Jemig de pemig....oplossingen zijn soms zo eenvoudig! Ik kan rustig verder slapen hoor!
Was getekend
Joep
Geen opmerkingen:
Een reactie posten