Spit

Brillevrouw is geveld door spit. Da's niet leuk, want nu win ik sowieso van haar. Er zit gewoon geen uitdaging in om eten van het aanrecht te pikken.

Vorige week heb ik haar nog bijna tot waanzin gedreven door een pak zeezout aan te knagen en op de grond te gooien. Ze was toen nog in goede doen.
Het was niet lekker, maar haar reactie vind ik gewoon leuk. Je leert weer een paar lekkere Haagse vloeken en ik kan mijn conditie trainen door razendsnel de trap op te schieten. Da's de uitdaging, net buiten scheld- en slagbereik te blijven! Het leukste is als je de lucht van een handbeweging net langs je kont voelt zuchten. "MIS!" snor ik dan inwendig.

Maar zo niet afgelopen week.

Een slak die afremt in de bocht haalt haar nog in! Nee, da's niet leuk. Dan lig ik maar het liefst een beetje bij haar in de buurt.

Hier lig ik op haar doek waarmee ze normaal gesproken haar penselen afveegt als ze staat te schilderen. Die doek is goed gebruikt en ligt dus heerlijk. Ik lig daar graag op.

Zo af en toe kan ik haar dan een beetje bekijken. Vanuit een ooghoekje. Om te kijken of het nog wel goed met haar gaat. Dat mag ze niet zien, ik wil niet dat ze kapsones krijgt of zo. Ik hou haar graag alert.
Ze mag tenslotte blij zijn dat ik bij haar blijf!