Tarangire Nationaal Park

20 juni. In de ochtend op weg naar Tarangire Nationaal Park.   Dit park staat bekend om de Baobab-bomen en om de gelijknamige rivier die er  doorheen stroomt. Wij verblijven in de Tarangire Safari Lodge. Deze lodge heeft een verhoogde ligging en kijkt op de Tarangire rivier.  De rivier is een favoriete drinkplaats voor het vele wild dat in het park huist.

 

 

Wat een prachtige dag hadden we vandaag. Om kwart voor zeven op, nadat we volgens mij even na half 10 het licht uitdeden en gingen slapen. Na een poosje werd alle stroom uitgeschakeld en  en was het weer pikkedonker. Maar goh wat heb ik weer lekker geslapen! Om kwart voor zeven op omdat we even over 8 uur werden opgehaald. Op weg naar Tarangire maakten we een stop in Arusha dat volgens Mudi zo’n 2 miljoen inwoners heeft. Rommelig, stoffig chaotisch. Mudi haalde de lunches op en wij wachtten even in de auto. Even wat ongemakkelijke momenten toen straatventers ons van allerlei rotzooi probeerden te verkopen. De middag gebruikten we om in Tarangire NP rond te toeren. Wat een prachtig park. Weer totaal anders dan Arusha.  Arusha is groen en weelderig, Tarangire is wat droger en heeft veel Baobab-bomen en accacia bomen. En olifanten. Vooral veel olifanten.

 

De sundowner werd genuttigd op het terras van de Lodge waar vandaan je een werkelijk prachtig uitzicht hebt op de Tarangire rivier en het vele wild dat daar komt drinken. Ons onderkomen voor de komende twee nachten is een kleine bungalow in het rond gebouwd. Redelijk bed. Helaas zijn we allebei wat diarree-ig en gammel. Een lot dat veel blanke toeristen staat te wachten als ze Afrika inkomen. In dit klimaat tieren bacteriën welig en het drinkwater is niet geschikt voor ons. Eén verkeerd gewassen komkommertje of wat dan ook en je hebt het te pakken. En is het dat niet, dan zijn het die malariatabletten wel.

 

21 juni knippen we op in 2 gamedrives en daar ben ik wel erg blij mee, want ik voel me behoorlijk brak. Maar hoewel de eerste gamedrive wat rustig begint zien we nu ook weer veel. Een jachtluipaard dat een aanval opzet tegen een impala (de laatste wint) en een paar leeuwen die een aanval opbouwen tegen een wrattenzwijn. Maar uiteindelijk uit zicht raken. En in een NP mag je er niet achter aan, je moet op de paden blijven. Gelet op het bezoekersaantal ook maar goed ook. En ik zie ook mijn eerste struisvogel…yeah!

 

 

Nu na een flinke tuk waar ik best van opknapte zitten we op ons terrasje uit te kijken op de vlakte en te wachten op de laatste gamedrive van vandaag.