Blogs van anderen

Ik heb afgelopen weekend weer eens lekker bijgelezen met blogs. Met name de consuminder blogs. Wat me opvalt....en ik wil geen waardeoordeel uitspreken, maar ik deel gewoon echt wat me opvalt:

- het zijn met name vrouwen die consuminderen. De een doet het omdat ze een doel heeft in het leven. De jonkies opvoeden en als goed geaard moeder alle tijd aan de kidzz (ik overdrijf ok) willen besteden. 20 jaar terug werd dat een huisvrouw genoemd. Sommigen hebben als doel een bestaan op te bouwen in een andere omgeving, andere vrouwen consuminderen omdat ze vage klachten hebben en daardoor niet in staat zijn om te werken.
- het consuminderen wordt een soort passie/religie op zich. Een buurvrouw die op vakantie is en waarvan de plantjes wordt verzorgd moet vooral op haar zondig gedrag gewezen worden. Tijdens de afwezigheid (oh schande) stond de thermostaat op 25. En dat is zeker niet duurzaam...en vooral niet volgens de eigen knieperige normen....en dat moet bekeerd worden.
- er wordt nagedacht over allerlei zaken. Eigen brood bakken is veeeeel voordeliger dan zelf kopen. Elke keer vraag ik me af of alle kosten worden meegewogen. Goed....sommigen hebben een uitkering....maar een oven opstoken voor 1 of 2 broden is gewoon veel duurder dan een oven opstoken voor 65 broden. Rekent men de energiekosten eerlijk door? De afschrijving van de oven of broodbakmachine? De door UWV bekostigde vrije tijd om uberhaupt brood te bakken?

etc etc.....

Het zijn complexe discussies. Moet je appels kopen van eigen bodem? En daarmee aanvaarden dat ze ruim een jaar in zeer onduurzame koelcellen liggen? Of koop je appels uit argentinie die vele malen goedkoper overkomen? (een koelcel is wellicht minder duurzaam dan een ingevaren appeltje)

Koop je goedkope truien....en aanvaard je dat er synthetische deeltjes in het leefmilieu komen?

Koop je een mobiele telefoon/I-pad/I-pod/tablet....terwijl die dingen hooguit 3 of 4 jaar meegaan?




Ik weet het niet hoor.....ik ben af en toe veel minder Rooms dan de Paus....maar sommige blogs. Ugh....Nederlanders blijven toch de neiging houden om hun bezwerende vingertje op te houden. We denken het soms echt beter te weten dan anderen. En daar word ik soms zooo moe van!

Vakantie

Na lang snuffelen....broeden, plannen en sparen.....hebben we onze volgende vakantie bestemming uitgezocht.
Dit jaar lonken de chimps en de gorilla's. Als de permits om die laatste te kunnen bezoeken geregeld zijn, dan wordt de reis geregeld. Dan gaan we echt het oerwoud in! Maar de voorpret is al begonnen!

G'navond

Hallo allemaal. Fijn om eens kennis te maken met de mensen achter het ding waar Kale en Brillevrouw steeds zitten.





Ik ben Joep. Ik woon nu sinds 4 jaar al weer bij Kale en Brillevrouw. Zij hebben mij als jonkie uit de kattenopvang van Rijswijk gehaald, samen met die darm van een zus (zeggen ze) en met die theemuts die ik gelukkig al weer een jaar terug (samen met mijn zus)  het huis uit heb getreiterd. Toen was mijn zus nog wel lief. Maar, zodra we die theemuts het huis uit hebben gepest veranderde ze onmiddellijk. 



Hier een foto van mij met mijn zus toen we nog klein waren. Zij was best aardig toen. Geloof me, toen konden we het nog wel met elkaar vinden.


En dit is die theemuts.





Die vroeg er gewoon om getreiterd te worden. Niet dat ze onaardig was...nee. Dat niet. Maar ze was gewoon een sukkel. Ze schrok elke keer als ze één van ons zag. We maakten haar onzeker. De trut.

Dat was geloof ik het laatste waar mijn zus en ik het over eens waren. Ze was een trut en Theemuts moest er uit. Brillenvrouw en Kale hebben wel geprobeerd om ons op andere gedachten te brengen. Ik kreeg pillen, mijn zus kreeg af en toe een mep...Theemuts werd op haar eigen etage gebracht, met een eigen kattenbak en drinkbakje. En Brillenvrouw begon tegen mij en mijn zus te schreeuwen als we Theemuts opjoegen en krabden. Maar daar hadden wij gewoon schijt aan. Dat waren de dagen dat mijn zus en ik nog goed met elkaar optrokken. Een gemeenschappelijke vijand doet echt wonderen!

Maar uiteindelijk heeft Theemuts het onderspit moeten delven. Ze vertrok. YESSS!

Maar ja, daarna begon mijn zus me te irriteren :-(

Het H-woord

Langzaam worden de Nederlanders klaargestoomd. De hypotheekrente aftrek (HRA) gaat op de schop. Ik heb een deja vu met zoals het nu gaat, het doet me denken aan het vorige heilige huisje in Nederland, de pensioengerechtigde leeftijd.
Herkent u het nog van zo'n 15 jaar terug. Toen werden de eerste proefballonnetjes opgelaten voor het verhogen van de pensioengerechtigde leeftijd. Versneld door de crisis werd de discussie geïntensiveerd. En binnen een tijdsbestek van 3 jaar was de Nederlander er aan gewend geraakt dat met pas met 67 of 68 met pensioen mag.

Ik merk dat ook aan mezelf. Ik heb me er al helemaal bij neergelegd dat ik nog 18 jaar mag en als ik dan uitzwaai heb ik 46 jaar gewerkt.

Ik voel nu aan mijn water dat ik over 3 jaar  hetzelfde meld over de hypotheekrente aftrek als ik nu doe over de pensioengerechtigde leeftijd.

Het is ook leuk om de reacties van mensen te lezen op de voorstellen. Een populair idee dat onder mensen leeft (als ik reacties in mijn omgeving maatgevend mag noemen) is om de HRA af te schaffen voor huizen boven 1 miljoen. Redenering er achter, dan ben je toch al rijk genoeg en dan heb je geen steuntje van de overheid nodig. Er valt wat voor te zeggen. Ik ben van de generatie "sterke schouders moeten de meeste lasten dragen" en het idee spreekt mij wel aan. Toegegeven er zit ook eigenbelang bij. Wij wonen niet in een huis van 1 miljoen.

Even op Funda gekeken. Stel dat het aandeel te koop staande huizen een redelijke afspiegeling vormt voor het totale huizenbestand in Nederland. Er stonden op Funda vandaag 252.258 huizen te koop. Als ik alle huizen duurder dan 1 miljoen er uit filter blijft daar 2% van over. Dus als mijn aanname klopt dan is slechts 2% van het totale huizen bestand duurder dan 1 miljoen. Het lijkt mij niet dat daar veel mee bespaard wordt.

Bij 400.000 euro kom je uit op een percentage van 20. Dus 20% van de huizen is duurder dan 400K.
Bij 350K is het percentage is het 27%.


Natuurlijk weet ik ook wel dat op Funda vraagpriizen staan en geen transactieprijzen. Toch schrok ik wel van dit eenvoudige rekensommetje.
Een relatief klein deel van de bevolking woont in dure huizen, en het overgrote deel in huizen beneden de 200K. Als er iets substantieels gedaan moet worden denk ik dat er over de hele linie klappen gaan vallen.

Ik ben in ieder geval blij dat we ons huis destijds niet op de top van zijn waarde hebben verhypothekeerd. En dat we de verbouwing van eigen geld hebben gedaan. Een kleine hypotheek die versneld afgelost moest worden is gelukkig bijna helemaal afgelost.

Joop Stokje

G'navond. Joop hier. Vandaag weer eens een berichtje van mijn hand.

Vandaag Zaagmans weer gehoord.  Euh.... dat was rond 13.00 uur geloof ik. Ik werk nu 30 jaar bij de overheid. "De overheid bestaat niet" zult u zeggen. En ik geloof dat u daar wel gelijk in heeft. Wat is de overheid?

Is het de gemeente....is het de provincie......is het de rijksoverheid....zijn het de waterschappen.....zijn het die onderdelen die al jaren terug zijn afgestoten (ABP, NS, PTT....euh....post.....euh KPN....euh... GEB...euh ENECO......)

Nu ja.

We moeten geloof ik niet moeilijk doen. We zijn in dienst van....whatever...de rest van Nederland werkt gewoon bij (en hier volgt nu een naam). De rest is overheid. En daar werk ik dus al 30 jaar. 

Eerst bij departement X, toen bij Y dat werd geprivatiseerd....en daarna trad ik weer in dienst bij Z.

Koud 2 jaar in dienst (zo heet dat in overheidsland) volgde de eerste reorganisatie. Overtolligheid, ontslag, overplaatsing...tsjonge, het zijn begrippen die geen geheimen meer voor me hebben.

Been there...done that...

Maar hier ben ik. Herplaatst in een functie die ik destijds zag zitten (de schoorsteen moet roken tenslotte). Maar een functie die nu weer in de picture staat om te verdwijnen. Ach. Ik ben nu 45. Ik ken het klappen van de zweep. Ik hou u op de hoogte.

Kapotte telefoon

Als ambtenaar ben je de sluitpost van de begroting. Heeft Nederland veel schulden, dan wordt er bezuinigd op het ambtenarenapparaat. De wens van deze regering is dat er een kleinere en slagvaardigere overheid moet komen en dat denkt ze te bereiken door de geldkraan fors dicht te draaien.
Nu kan ik natuurlijk een heel betoog schrijven over hoe het publieke stelsel beter kan, maar er zijn mensen die dat veel beter kunnen dan ik. Nee, gewoon een voorbeeld over hoe bezuinigingen nu uitpakken in de praktijk.

De ICT wordt nu Rijksbreed geshared. Echt deze term verzin ik niet zelf. Het betekent dat niet elk departement een eigen ICT afdeling heeft, maar dat deze afdelingen samengevoegd zijn en nu meerdere departementen bedienen. Goed. Het zou kunnen werken, ware het niet dat vóór de samenvoegingen de automatisering bij elk departement al veel te wensen overliet. Nu het samengaat en al die systemen ook nog moeten communiceren met elkaar..... Misschien ben ik te pessimistisch van aard. Maar ik voorzie problemen.

Enfin. Vorige week gaf mijn collega de plantjes water en trok daarbij mijn snoer van de telefoon kapot. Dus ik de facilitaire dienst gemaild met een vraag of ze iemand konden sturen. Per kerende post kreeg ik een mailtje terug dat ik ICT moest bellen want een vaste telefoon hoorde niet bij facilitair.

Bellen....mind you! Ik had echt duidelijk aangegeven dat mijn telefoon niet werkte. Het mailtje even doorsturen naar een collega met het verzoek de behandeling over te nemen was ook te veel moeite. Maar goed. Ik erger me niet meer over zulke zaken en mailde de ICT-helpdesk. Ik kreeg een automatisch gegenereerd berichtje terug dat er naar gestreefd werd om binnen 3 werkdagen de storing op te lossen.

Dat heeft het ook exact geduurd. Terwijl het vervangen van een snoertje volgens mij toch echt een fluitje van een cent is. En geen telefoon op het werk  is best lastig. Maar aan het begin van deze week deed de telefoon het weer, daar ging ik van uit. Het display werkte. Maar ik vond het nogal rustig en toen ik zelf wilde bellen merkte ik dat er geen kiestoon op stond. Dus maar weer gemaild met de ICT met de melding dat de telefoon het niet deed.

Bleek het snoer in een verkeerd poortje te zitten. Want stel je voor, je vervangt en snoertje en het zal je een rotzorg zijn of de telefoon daarna werkt of niet. En een snoertje in een ander poortje doen, dat lukt me nog wel. Ik heb meteen mijn mail ingetrokken met uitleg. Maar wat schetst mijn verbazing....de dag er na werd ik gebeld met vragen over het telefoontoestel dat het niet deed. (Terwijl de helpdesk dus nog dacht dat mijn telefoon het niet deed)

En dan noemen ze mij blond?

Ugh.

En dit gebeurt dus met de regelmaat. Niet alleen houdt het mij van mijn werk, maar de helpdesk had (als ze net iets zorgvuldiger had gewerkt) de originele melding in 3 minuten kunnen afdoen. Dus dat sharen leidt tot slagvaardigheid? Mmmmmm....ik moet nog overtuigd worden.

Vegetarische kater

Vandaag een rustig dagje. Op weg naar Samara en daarna naar de film. Tinker Tailor Soldeier Spy. Een aanrader!
Toch wel apart, al zo vroeg in de bioscoop. Het wandeltochtje er naar toe was een waar genoegen. Zonnig, en zo vroeg is een stad toch op zijn mooist. Jammer dat ik geen foto toestel bij me had.
J is ook weer terug.

Ook nog lekker geschilderd en foto's bewerkt van de vakantie. Dan kunnen we morgen weer aan de slag. Zug :-)

Hubby begon deze week op zijn nieuwe werkplek en kreeg een mooie bos tulpen als welkom. Maar ja, hij ging naar Parijs, dus of ik ze mee wilde nemen naar huis. Op weg naar huis moest ik denken aan Winni...onzze poes die we nu al weer 5 jaar terug lieten inslapen. Zij was gek op tulpen. De steeltjes. Ze zag een tulp...en binnen een uur was de steel ervan opgeknaagd. Ze vond ze HEERLIJK!

Onze vegetarische kater gaat voor de bloemblaadjes. Hij begint met likken...en dan begint hij er aan te trekken. We hebben deze week al een paar keer m oeten dweilen ... moppen en opruimen. Want wie denkt er aan om de vaas weg te zetten als je de kamer uitgaat????

De nieuwe werkplek

OK\

Met dank aan Voskuil Mijn ervaring met de ambtelijke wereld. Niet om mensen belachelijk te maken....maar gewoon zoals ik het nu ervaar.

Van de week vroeg kwam ik weer op kantoor. Het was nog donker. Weinig collega's nog binnen. Grappig. De automatisering is weer opgeschaald. Al weer. Afgelopen maandag een akkefietje met mijn computer. Dus moest ik bellen met de helpdesk. `het probleem is bekend, er wordt een call aangemaakt`Dat was het antwoord dat ik kreeg. Ik hoefde me geen zorgen te maken want de SSC van het RIJK zou er binnen 3  werkdagen een oplossing voor zoeken.

Enfin. In een onbewaakt moment belde SSC me terug. Natuurlijk zat ik niet op mijn plek. Maar als ik binnen 10 minuten reageerde zou er een vervolgafspraak worden gemaakt. Na 11 minuten kreeg ik een mailtje dat ik niet had gereageerd en dat dus het probleem was verholpen,

Duh!

Wat een feest om ambtenaar te zijn :-/

Storm

Raast over Nederland. Een deel van Nederland in ieder geval. Ik was gelukkig vroeg genoeg op pad om de storingen bij de NS mis te lopen.
Het aantal mensen in het openbaar vervoer in de Haagse regio neemt weer toe. Vanmorgen moest ik gewoon weer ouderwets staan in de sprinter naar Den Haag. Acht uur en het is al afgeladen. Volgende week kun je rond die tijd al niet meer fatsoenlijk staan. Dan wordt het weer tijd om een half uurtje eerder op pad te gaan. Of de fiets te pakken, als het weer het toe laat.

Op kantoor mijn laatste dozen van de verhuizing uitgepakt. De kamer blijft toch wat leeg nu de andere 2 collega's nog moeten opstarten.
Maar vandaag begon mijn weekend weer....mooi na 2 werkdagen :-)

Morgen weer wat schilderen. Misschien neem ik deze schets als uitgangspunt.

Eerste werkdag

Die viel niet mee. Door de fusie moeten de bewoners van 2 panden gehuisvest worden in één pand. Goed een deel vloeit af en een deel vindt emplooi bij andere departementen, maar toch. Het wordt hokken.
Ik had mijn spullenboel al gereduceerd tot 3 verhuisdozen, maar die moeten toch in- en weer uitgepakt worden. En dat op je eerste dag?? :-/

Enfin.

Het zit er weer op...de eerste werkdag. En ons voorbereiden op de vakantie is een mooie compensatie voor al het werkleed (what the heck...nog maar 18 jaar!). En werkleed is natuurlijk ook schromelijk overdreven, want ik heb boel leuke collega's.....er zijn best leuke klussen om te doen. Maar de ondersteuning is in de komkommertijd gewoon saai.

Hier een resultaatje van afgelopen vakantie-periode. Een roodborsttapuit....ik probeer een balans te vinden tussen tekenen en schilderen. Wat meer gedetailleerd schilderen om mijn techniek op te poetsen.

Vakantie-stop

Vandaag mijn laatste dag van de vakantie. Om het op zijn Haags te zeggen.....het was baggah-weer! Vanmorgen naar de poes van C en de katten van J geweest. Toch maar op de fiets. Het was te shit weer om te lopen. Daarna nadenken over de vakantie.

Ons laatste idee is Rwanda gecombineerd met Tanzania. We willen allebei heel graag berg-gorilla's zien en Rwanda is stabieler dan Oeganda. Maar ja...ok wat minder populair. Dus het is zoeken naar tour-operators, of verantwoorde adressen.
Maar op de laatste dag van de vakantie is dat geen straf om te doen.

Natuurlijk zou ik ook koken vandaag. Omdat ik nog lekker vrij was viel de keus op hertenbiefstukje in parma-ham met gestoofde prei. In een heerlijke jus van fond met mosterd en wijn. Het was jummie. Het hert was iets te gaar (de vorige keer was het te rood...en geloof me, ik hou van rauw, maar toen was het echt te rood) dus ik was wat voorzichtig.

Toe was een peertje gestoofd in Samos wijn. Ooit gekocht...en we hadden het de 2Blies's aangeboden, maardie lieten de fles staan. Dus toch maar een oplossing voor die wijn gezocht. Witte wijn, gekocht in 2002, maar omdat hubby en ik allebei niet zo'n liefhebber zijn van zoet bleef die fles maar liggen...en liggen...en liggen.

Toen de 2Blies de wijn lieten staan ging ik zelf maar op zoek.


2 stoofpeertjes (Gildewiezeman...ofzoiets)
halve fles zoete wijn (van Samos hihihi)
stukje kaneel, beetje steranijs en 1 kardamon pitje
1 suikerklontje (als je van zoet houdt dus 2 of 3)
citroensap

Schil de peertjes, maar laat het steeltje er aan. Besprenkel met citroensap. Doe de peertjes in een klein pannetje met de rest van de ingrediënten en laat 40 minuten zachtjes pocheren.

Je kunt dit peertje bij de hoofdmaaltijd serveren...of zoals wij deden...als dessert. Laat de peertjes dan afkoelen. Haal de specerijen uit het kookvocht en kook dat in tot siroopdikte.

Serveer met de rest van de Samos wijn.

Het was yummie

Nieuwjaarsdag

Betekent toch een grijze dag, veel troep op straat, schansspringen en weer op gang komen. Een beetje een brakke dag.

Vanmorgen wel de katten bij J en C gedaan. Op de Brabantse Turfmarkt zag ik al dat er flink veel vuurwerk was afgestoken, dus ik had wel met Samara te doen. Gelukkig kwam ze snel te voorschijn en vond ze het leuk dat er weer iemand bij haar langs kwam. Een lieve poes.

Van de week ook weer lekker getekend en geschilderd. Het zuringplantje heb ik nu eindelijk eens gefotografeerd. Het is mijn eerste poging om een botanische tekening te maken. Dat valt nog niet mee moet ik zeggen. De detaillering is leuk om te doen, maar op een gegeven moment heb ik daar dan ook wel weer genoeg van. En dan merk je dat tekenen toch een trage techniek is.

De nieuwjaarsduik was dankzij het milde weer dit jaar een groot succes. Maar ik blijf het een raar iets vinden. Ik vind de Noordzee 's zomers al niet fijn om in te gaan.....maar nu op nieuwjaarsdag? Brrr nee dank u.