Kapotte telefoon

Als ambtenaar ben je de sluitpost van de begroting. Heeft Nederland veel schulden, dan wordt er bezuinigd op het ambtenarenapparaat. De wens van deze regering is dat er een kleinere en slagvaardigere overheid moet komen en dat denkt ze te bereiken door de geldkraan fors dicht te draaien.
Nu kan ik natuurlijk een heel betoog schrijven over hoe het publieke stelsel beter kan, maar er zijn mensen die dat veel beter kunnen dan ik. Nee, gewoon een voorbeeld over hoe bezuinigingen nu uitpakken in de praktijk.

De ICT wordt nu Rijksbreed geshared. Echt deze term verzin ik niet zelf. Het betekent dat niet elk departement een eigen ICT afdeling heeft, maar dat deze afdelingen samengevoegd zijn en nu meerdere departementen bedienen. Goed. Het zou kunnen werken, ware het niet dat vóór de samenvoegingen de automatisering bij elk departement al veel te wensen overliet. Nu het samengaat en al die systemen ook nog moeten communiceren met elkaar..... Misschien ben ik te pessimistisch van aard. Maar ik voorzie problemen.

Enfin. Vorige week gaf mijn collega de plantjes water en trok daarbij mijn snoer van de telefoon kapot. Dus ik de facilitaire dienst gemaild met een vraag of ze iemand konden sturen. Per kerende post kreeg ik een mailtje terug dat ik ICT moest bellen want een vaste telefoon hoorde niet bij facilitair.

Bellen....mind you! Ik had echt duidelijk aangegeven dat mijn telefoon niet werkte. Het mailtje even doorsturen naar een collega met het verzoek de behandeling over te nemen was ook te veel moeite. Maar goed. Ik erger me niet meer over zulke zaken en mailde de ICT-helpdesk. Ik kreeg een automatisch gegenereerd berichtje terug dat er naar gestreefd werd om binnen 3 werkdagen de storing op te lossen.

Dat heeft het ook exact geduurd. Terwijl het vervangen van een snoertje volgens mij toch echt een fluitje van een cent is. En geen telefoon op het werk  is best lastig. Maar aan het begin van deze week deed de telefoon het weer, daar ging ik van uit. Het display werkte. Maar ik vond het nogal rustig en toen ik zelf wilde bellen merkte ik dat er geen kiestoon op stond. Dus maar weer gemaild met de ICT met de melding dat de telefoon het niet deed.

Bleek het snoer in een verkeerd poortje te zitten. Want stel je voor, je vervangt en snoertje en het zal je een rotzorg zijn of de telefoon daarna werkt of niet. En een snoertje in een ander poortje doen, dat lukt me nog wel. Ik heb meteen mijn mail ingetrokken met uitleg. Maar wat schetst mijn verbazing....de dag er na werd ik gebeld met vragen over het telefoontoestel dat het niet deed. (Terwijl de helpdesk dus nog dacht dat mijn telefoon het niet deed)

En dan noemen ze mij blond?

Ugh.

En dit gebeurt dus met de regelmaat. Niet alleen houdt het mij van mijn werk, maar de helpdesk had (als ze net iets zorgvuldiger had gewerkt) de originele melding in 3 minuten kunnen afdoen. Dus dat sharen leidt tot slagvaardigheid? Mmmmmm....ik moet nog overtuigd worden.