Soms bekruipen mij diepe gedachten. Brillevrouw en Kale beginnen dan meteen " jemig de pemig" te roepen maar daar laat ik me natuurlijk niet door van de wijs brengen.
Van de week zei Brillevrouw ineens tegen me dat ze niet langer meer geloofde in de maakbaarheid van geluk. De maakbaarheid van geluk. " jemig de pemig" was mijn eerste reactie. Maar het stemde tot nadenken.
Wij, onder invloed van het anglosaksische model zijn opgegroeid met het idee dat de alles wat je wilt, dat dan ook binnen je bereik ligt. Dat gedachtegoed spreekt mij aan. Maar...toch, geef mij het verkeerde eten en ik kan niet meer pissen. Ik moet meteen naar de dierenarts. Hoe erg ik ook denk dat als ik maar positief blijf alleen maar goeds mijn deel is. Nee zo werkt dat dus niet. Ik raak verstopt en ik moet naar dokkie, anders ga ik dood.
Ik probeer ook al jaren in dialoog met die flutmuts van een zus te komen, maar zodra ik in de buurt kom begint ze te grommen. Ja en dan vraagt ze er zelf om, dan haal ik uit! Ik wil wel lief zijn, maar zij vraagt er gewoon om, en wie ben ik dan?
Maar goed. Is je baan niet naar je zin? Neem het heft in handen en doe er wat aan. Verander van baan, school je om.....wees geen willig slachtoffer. Kijk uit naar je droom, gooi je roer om! Nu! Wacht niet langer!
Is je relatie niet OK? Werk er aan, of neem een nieuwe partner. Geeft niet als de oude partner nog in beeld is, meteen van bil met de nieuwe partner. Je eigen geluk gaat voor. Daar gaat het om!
Maar ligt het wel zo simpel? Zijn dat soort ideeën idee niet ingegeven door onze cultuur? Is het niet zinniger om eens te denken..."ach...wie weet is dit het leven wel. Ik heb alles wat mijn hartje begeert, ik hoor tot de rijkste 5% van de wereldbevolking (mind you dat geldt ook voor de allerarmsten in Nederland!) Ik heb dus gewoon geen recht van klagen. Ik heb te veel vrije tijd waardoor ik kan stilstaan bij onbenullige zaken" Het gaat om je gezondheid.....mensen die om je geven en jij die geeft om anderen. Allemaal niet zo hemelbestormend.......
Maar ...... jemig de pemig....... toen ik dat zat te denken overviel me ineens zo'n moeheid. Ik weet het niet hoor. Ik ga er eens over naden.
Was getekend
Joep.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten