Vandaag weer in krant. Zadkine Rotterdam snijdt in honderden banen om te bezuinigen. De school zoekt de bezuinigingen met name in ondersteunend personeel.
Het is een tendens die ik ook in mijn eigen omgeving bemerk. Ik werk op een departement, op een beleidsafdeling. Door allerlei omstandigheden is het personeelsbestand vergrijst en hoog ingeschaald. Waar worden de bezuinigingen gezocht? In de ondersteunende diensten.
En da's logisch. Want de plannen worden gemaakt door de hoog ingeschaalde grijze mensen. En die vinden hun baan natuurlijk heel belangrijk. Iemand die zorgt dat de financiën van het departement op orde is, die is minder belangrijk. Je clustert ze bij elkaar, haalt er even de kaasschaaf over en een je geeft het de titel " shared service organisatie" of zoiets. Mission accomplished en de dure grijze muizen zijn weer gespaard.
Tot dat de dure grijze muis voor zijn eigen dossier een onderzoek wil laten uitvoeren door een extern bureau. Help! Er moet iets gedaan worden. Hoe werkt dat ook weer....zo'n digitale opdrachtverlening? Hoe moet ik ook al weer een brief op briefpapier krijgen? Hoe zorg ik dat die brief gearchiveerd wordt (als de grijze muis dat überhaupt bedenkt). Welke parafen heb ik nodig? Is er geld gereserveerd? Hoeveel mag zoiets kosten?
Voor je het weet is de dure grijze muis er een dag mee zoet.
Terwijl het voorheen door een goedkope kracht uit de ondersteuning in 10 minuutjes werd afgerond.
De dure grijze muis verzucht 's avonds dat zijn werk niet meer leuk is, en de ondersteunende kracht post maar weer eens een sollicitatiebrief en overweegt dat hij met zijn HBO-diploma binnenkort de vakken bij de Albert Heijn maar moet gaan vullen. Niet zo goed betaald....maar de schoorsteen moet toch roken.
Zo wordt de trap altijd van boven aan schoongeveegd en de laagst opgeleiden hebben de minst riante uitgangspositie. Ja men " bespaart" wel....maar is het ook verstandig wat men doet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten