woensdag 16 mei 2012

Huiselijk geweld

Enige tijd terug stond er een artikel in de krant over armoede en kinderen. De kinderombudsman maakte zich ernstig zorgen over een half miljoen kinderen dat te maken krijgt met armoede en huiselijk geweld.

De kinderombudsman brak een lans voor de kindeffectrapportage bij nieuw te treffen maatregelen.
Brillevrouw legde me uit dat kinderen een kwetsbare groep in de samenleving is. Maar verzuchtte ze, ik betwijfel of die effectrapportage resultaat levert. Niet dat ik een oplossing weet, zei ze tegen me. Maar gaat weer een rapportage effect opleveren?

Je gunt kinderen toch gewoon een liefdevolle omgeving. En voldoende financiĆ«le middelen zodat kinderen  deel uit kunnen blijven maken van hun omgeving. Mee op schoolreisjes, of ook eens naar een sportclub.
Of voldoende geld thuis om een goed ontbijt te krijgen. Nederland is toch een land om zonder honger te kunnen rondlopen?
 
Je gunt kinderen een veilige omgeving zonder mishandeling en misbruik.

Aanbevelingen van begeleiding of monitoring zijn snel gedaan. Maar de overheid moet fors bezuinigen, en de beoordeling of een kind hulp nodig heeft is vaak een lastige. Je kunt kwalijk camera's in huizen hangen om verdachte situaties te volgen. Dat vinden we ook weer niet OK. En zo maar een kind uit de huiselijke omgeving halen da's ook geen oplossing.

Ze aaide me. Ze zei me dat we ooit het plan hadden van de cavia-politie ..."maar moet ik nu 114 bellen?" vroeg ze me.

Ach wijffie toch....fluisterde ze in mijn oor. Ik wou dat jullie eens vriendjes werden. Ik kan jullie toch niet 24 uur per dag in de gaten houden?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten