Eerst een gamedrive in Murchisson Falls. Met het pontje gaan we naar de andere kant van de Nijl, waar ook het hele landschap verandert. Gerald blijft vriendelijk en daardoor dringt het niet tot ons door dat we op een schema rijden. Het pontje dat gehaald moet worden vertrekt om 7 uur. Dus moeten we om half 7 op pad. De avond er voor bestelden we al ons ontbijt om 6 uur, maar we waren duidelijk niet de enige die met het pontje gingen dus het was pas kwart voor 7 eer we klaar waren. En ondanks laagvliegen misten we het pontje. Normaal gesproken duurt het 2 uur voor de volgende gaat, maar bij drukte wordt een extra tocht ingelast. En jawel. Het was druk. Dus konden we met 3 wagens rond half 8 over. Normaal gaan er wel zo’n 8 voertuigen op, passagiers worden los meegvoerd.
De game drive was leuk. Veel rustiger dan in Tanzania. Vaak waan je je de enige in het park. Maar toch…als er ineens parende leeuwen worden gespot, dan wordt het toch wel druk en staan er ineens 3 jeeps bij.
En dat paren is weliswaar iets dat je niet vaak ziet, maar die volle drie seconden die het duurt, zijn ook weer zo voorbij. Dus ik ben blij dat de foto’s lukten! Maar geef toe de leeuwin kijkt een beetje met een blik van “is dat alles?”
‘s Middags maakten we een wandeling naar de top van de watervallen in Paara. Echt indrukwekkend om te zien hoe het water zich door de kloof heen perst. Onze gids maakte deze tocht 4 keer op een dag. En dat was wel aan hem te merken, hij zweette overvloedig. Want als het zonnetje eenmaal doorbreekt dan is het hier ook echt heet! En dan lopen, naar boven, op het heetst van de dag, da’s best zwaar! Een keer vond ik het eng. Een redelijk stijl stukje en het idee dat als je valt, je meteen een stuk de diepte in dook. Maar ik mocht de stok van de gids lenen (alles beter dan die mzungu sjouwen dacht hij waarschijnlijk) en dat maakte het een stuk eenvoudiger.
Later op de dag richting Budungo, we overnachten in Budungo Eco Lodge.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten