Kigali 26-27-8

Van Lake Bunyonyi op weg naar Kigali. Hoewel wel een omweg om de gorilla’s te zien, wilde ik het toch perse bezoeken. Hotel Rwanda (film) en een dag aan het zwembad van Kigali (boek) lagen daaraan ten grondslag. De grensovergang neemt nogal wat tijd in beslag. De visa zijn van te voren aangevraagd en geregeld, maar eerst moeten we Uganda uit, Rwanda in. De auto moet apart geregeld worden. Iets dat toch al gauw een uur in beslag neemt. Een gekkenhuis.

In Kigali bezochten we het genocide museum, waar ook een deel van de massagraven zijn. Verbazingwekkend hoe de wereld toekeek bij een genocide die in 3 tot 4 maanden tijd 1 miljoen mensen trof. Euh, 1miljoen werd afgeslacht. Het drama raakte natuurlijk veel meer mensen. We bezochten er het genocide museum. Echt indrukwekkend. Een film waarin ooggetuigen hun verhaal vertelden maakten indruk. Het is echt onvoorstelbaar dat vanuit de andere landen niemand optrad. De UN keek gewoon toe en het was niet dat er niet al voldoende signalen waren afgegeven. Dit aapje symboliseert het delen van informatie over de wereld mbv internet en mobiele telefoon om dit soort wantoestanden te voorkomen.

De Belgen hebben er niet zo’n frisse rol gespeeld. Het wordt tijd dat ik het boek Congo lees als ik weer terug ben van deze trip.

Na het museum en het monument bezochten we een marktje waar ik een aardigheidje kocht.

Wij overnachtten in Chez Lando een prima hotel. Het eerste biertje dat we er namen was wel even slikken. Letterlijk, want het bleek een fles van driekwart liter te zijn. Mozes kriebel!

De volgende dag gingen we op weg naar het Parc des Volcanes. Toch ook wel weer een flinke rit. Ook omdat het weer behoorlijk regende en onweerde onderweg. Maar wat een mooi landschap weer. Rwanda is het land van de 1000 heuvels. Heuvels? Bergen! Veel mist en wolken. En veel akkertjes. En ook weer overal bananen! Door het onweer is het een beetje file rijden. Veel vrachtverkeer op de weg dat door het slechte weer of de enorme lading die ze vervoeren nauwelijks vaart kunnen maken.

Uiteindelijk komen we in de Mountain Gorilla View lodge aan en we zijn aangenaam verrast door de mooie lodge. Moe van het reizen lezen we nog wat bij ons haardvuurtje. Want ondanks dat we in de tropen zitten, wordt het hier ‘s avonds erg koud. Er wordt dan ook nog eens een kruik in bed gelegd. Ondanks de goede zorgen slaap ik onrustig. Ik zie op tegen morgen. Dan staan de gorilla’s op het programma. En hoewel ik wel heb getraind weet ik dat 2500 meter hoogte en klimmen en klauteren door de bush geen makkie is. Ik ben zelfs een beetje zenuwachtig omdat ik ban beng andere mensen tot last te zijn. Maar Gerald verzekert me dat het niet niet nodig is.

Het wekkertje wordt om kwart over 5 gezet voor we ons bed in duiken